پایگاه های داده SQL یا NOSQL ؟ کدام یک را انتخاب کنیم؟

بودن یا نبودن مسئله این است!!! پایگاه های داده SQL

احتمالا شکسپیر در مورد پایگاه های داده فکر نمی کرده است زمانی که مشغول نوشتن این جمله بوده است، اما امروزه سوال بسیاری از شرکت هاست که از چه نوع دیتابیسی استفاده کنند. بزرگترین تصمیم گیری در مورد انتخاب یک پایگاه داده، انتخاب یک پایگاه داده ارتباطی (SQL) یا پایگاه داده غیر ارتباطی (NoSQL) است. در حالی که یک پایگاه داده ارتباطی یک گزینه ای مناسب برای بیشتر شرکت ها و سازمان ها است، برای مجموعه داده های بزرگ و تجزیه و تحلیل داده های بزرگ مناسب نیست. این دلیل عمده محبوبیت سیستم های پایگاه داده NoSQL در شرکت های بزرگ اینترنتی مانند Google، Yahoo، Amazon و غیره است.پایگاه های داده SQL

SQL-Vs-NoSQL

با این حال، تصمیم به انتخاب یک پایگاه داده ساده نیست. هر دو پایگاه داده SQL و NoSQL دارای ساختار متفاوت و روش های ذخیره سازی داده های مختلف هستند. بنابراین انتخاب بین SQL و NoSQL عمدتا به نوع پایگاه داده ای است که برای یک پروژه خاص مورد نیاز است.

چقدر تفاوت دارند؟ پایگاه های داده SQL

هر دو پایگاه داده SQL و NoSQL برای اهداف مشابه استفاده می شوند، اما آنها در روش های ذخیره سازی و سایر موارد تفاوت های بسیاری دارند. تفاوت های متعددی بین پایگاه داده های SQL و NoSQL وجود دارد و برای شرکت ها و سازمان ها اهمیت دارد تا بدانند از کدام نوع پایگاه داده باید استفاده کنند.

برخی از تفاوت های پایگاه داده را در زیر با هم مرور می کنیم:

1. زبان: پایگاه های داده SQL

بیایید تصور کنیم که در دنیای دیتا بیس ها هر کس انگلیسی صحبت می کند. بنابراین اگر شما شروع به صحبت کردن به زبان هندی کنید کاملا گیج کننده خواهد بود. این مثال در ارتباط پایگاه داده SQL است. پایگاه داده های SQL دستکاری داده ها را بر اساس دستورات و عملگر های SQL انجام می دهد که یکی از گزینه های متنوع و گسترده زبان برای کوئری نویسی در دسترس است.

در حالی که این امر باعث می شود که SQL انتخابی مطمئن به ویژه برای درخواست های پیچیده باشد، می تواند محدود کننده نیز باشد. به این دلیل که قبل از اینکه با آن کار کنید، از شمای داده ها برای تعیین ساختار داده استفاده می کنید و تغییر ساختار می تواند کاملا گیج کننده باشد (مانند استفاده از هندی).

در حال حاضر دوباره دنیای دیتابیس هارا تصور کنید دنیایی که هرکس می توناد به هر زبانی صحبت کند این بی نظمی خوب است چرا که هرجایی را که شما تصور کنید انسان هایی پیدا می شوند که خلاف رویه معمول رفتار کنند این مثال یک پایگاه داده NoSQL است که یک طرح پویا برای داده های بدون ساختار دارد.

در اینجا داده ها به روش های مختلفی ذخیره می شوند .به این معنی است که می توان آن را سند گرا، ستون گرا، بر اساس گراف و غیره متصور شد. این انعطاف پذیری به این معنی است که بدون داشتن ساختار تعریف شده می توان اسناد را ایجاد کرد و بنابراین هر سند می تواند ساختار مختص به خود را داشته باشد.

2. مقیاس پذیری پایگاه های داده SQL

بیایید درمورد ساختمانی بلند در همسایگی شما فکر کنیم. اگر به شما حق انتخاب بدهند برای ورود افراد جدید به محله شما چه میکنید؟ به این ساختمان طبقات بیشتری را اضافه می کنید یا ساختمان جدیدی در همان نزدیکی احداث می کنید؟
این مثال برای بیان یک تفاوت مهم میان ب پایگاه داده SQL و NoSQL است. پایگاه های داده SQL عمودی و قابل مقیاس بندی هستند. این بدان معنی است که اضافه کردن داده های بیشتر بر روی یک سرور تنها می تواند با افزایش آپشن هایی مانند RAM، CPU یا SSD صورت پذیرد(طبقه های بیشتر را می توان به این ساختمان اضافه کرد).

از سوی دیگر، پایگاه داده های NoSQL به صورت افقی و قابل مقیاس پذیری هستند. این به این معنی است که ترافیک بیشتری را می توان با حذف کردن یا اضافه کردن سرورهای بیشتر در پایگاه داده NoSQL خود انجام داد. (ساختمان های بیشتری را می توان به محله اضافه کرد).

در بلندمدت، بهتر است ساختمان های بیشتری از کف را اضافه کنید، زیرا پایدارتر است (شانس کمتر برای ایجاد یک برج پیزا !!!). بنابراین، NoSQL در نهایت می تواند بزگتر و قدرتمندتر شود، و می توان پایگاه داده های NoSQL را انتخاب دلخواه برای مجموعه های بزرگتر یا همیشه در حال تغییر دانست.

3. شمای(schema) طراحی پایگاه های داده SQL

یک طرح به شمای یک پایگاه داده اشاره دارد، به این ترتیب که چگونه اطلاعات سازماندهی شده است. طرحواره پایگاه داده SQL و پایگاه داده NoSQL کاملا متفاوت است. اجازه دهید از شوخی استفاده کنیم تا این را درک کنیم. سه ادمین دیتا بیس در یک فروشگاه NOSQL در حال قدم زدن هستند. اندکی بعد گیج و خسته از فروشگاه خارج می شوند چرا که نمی توانند محل استقرار خود را پیدا کنند.
این اساسا بدان معنی است که مدیران پایگاه داده به سختی می توانند یک جدول در NoSQL پیدا کنند. زیرا هیچ تعریف استاندارد اساسی برای پایگاه داده های NoSQL وجود ندارد. آنها به ترتیب الزامات هر دو جفت کلیدی-ارزش، پایگاه داده مبتنی بر اسناد،.پایگاه داده های گراف یا فروشگاه های گسترده ستون هستند.

از سوی دیگر، اگر آن مدیران پایگاه داده به یک نوار SQL رفته بودند، قطعا می توانستند جداول را پیدا کنند به عنوان پایگاه داده های SQL دارای یک جدول مبتنی بر جدول هستند.

این تفاوت در طرح، پایگاه داده های ارتباطی SQL را گزینه ای بهتر برای برنامه های کاربردی که نیاز به معاملات.چند ردیف مانند یک سیستم حسابداری یا سیستم های میراثی که برای ساختار رابطه ای ساخته شده است، می شود. با این حال، پایگاه داده های NoSQL برای داده های بزرگ بسیار مناسب هستند. زیرا انعطاف پذیری یک نیاز مهم است که توسط طرح پویا آنها انجام می شود.

4. جامعه پایگاه های داده SQL

SQL یک فناوری بالغ است و بسیاری از توسعه دهندگان با تجربه که آن را درک می کنند وجود دارند. همچنین پشتیبانی عالی برای تمام پایگاه داده های SQL از فروشندگان آنها در دسترس است. حتی تعداد زیادی از مشاوران مستقل وجود دارند که می توانند.با پایگاه داده SQL برای راه اندازی های بسیار گسترده ای کمک کنند.

از سوی دیگر، NoSQL نسبتا جدید است و بنابراین برخی از پایگاه های داده NoSQL بر حمایت جامعه متکی هستند. همچنین تنها محدود کردن کارشناسان بیرونی برای راه اندازی و گسترش استقرار NoSQL در مقیاس بزرگ در دسترس هستند.